Ze lopen naar de waterkant om te kijken of ze de boot al aan zien komen.

Mama tuurt in de verte en zegt: ‘Volgens mij zie ik daar een boot aankomen. Met allemaal zwaaiende mensen erop. Zouden dat Pieten zijn?’

‘Jaaah!’ roept Lucas blij. ‘Ik denk dat ze dat al zijn!’

En ja hoor, even later kunnen ze duidelijk zien dat het Pieten zijn. En natuurlijk staat ook Sinterklaas vrolijk op de boot te zwaaien.

Lucas en Cato lopen naar het hek aan de andere kant van de veerdam.

‘Loop maar helemaal naar voren, dan kunnen jullie het goed zien,’ zegt papa.

De boot legt aan bij de stijger en de Pieten komen als eerste van de boot af. Ze komen al huppelend en dansend voorbij. En ze gooien pepernoten door de lucht naar de kinderen toe. Eén piet komt naar Lucas en Cato toe. Hij opent zijn zak en pakt een hand vol met pepernoten en snoepgoed. Lucas houdt direct zijn handen omhoog en krijgt alle pepernoten.

‘Hou jij ook maar je handjes op Cato,’ zegt mama.

En dus houdt Cato haar handen op. Ze krijgt zoveel snoepjes en pepernoten dat ze ze bijna niet vast kan houden. Dus geeft ze het snel aan mama die het in een zakje stopt.

Dan komt Sinterklaas aangelopen. Hij geeft de andere kinderen een boks of een hand. Ook Lucas krijgt een boks.

Bij Cato schudt hij haar handje, maar Cato heeft handschoenen aan. Voor ze het weet heeft Sinterklaas haar handschoen uitgetrokken en zwaait ermee in de lucht.

‘Ah, dat is een mooi handschoentje!’ roept de Piet naast de Sint. ‘Die wil ik wel hebben. Doet u die maar in mijn zak.’ En ze houdt haar zak open.

Cato kijkt met grote ogen toe. Ze is bang dat ze nu haar handschoentje kwijt is.

‘Nee, nee, nee Piet,’ zegt Sinterklaas. ‘Natuurlijk geven we dit lieve meisje haar handschoentje netjes terug. Alsjeblieft.’

Cato pakt haar handschoen aan en stopt snel haar hand er weer in. Dan draait ze zich om en loopt vlug weer terug naar mama. Want dit was wel héél spannend voor Cato!